باد عصر گاهی پاییزی که می‌پیچد به جان شاخه های بی برگ نشسته در قاب پنجره، می گذارد خیال کنی هزار چراغ ِ هزار خانه در آن تپه دور دست از پشت شاخه ها به تو چشمک میزنند.. آسمان هنوز نیلی سربی  اما تپه هایی براق از هزار هزار ستاره...